استین گلاس یک هنر قدیمی می باشد که از گذشته معماران و هنرمندان ایران و جهان در ساخت اماکن مهم و مقدس خود از این تکنیک استفاده می کردند. قدمت استین گلاس به حدود 1000 سال بر می گردد. امروزه از این هنر به عنوان یک تکنیک جدید عنوان می شود به دلیل اینکه با پیشرفت علم روش اجرای استین گلاس نیز تغییر کرده است. در گذشته هنرمندان قرون وسطی از ترکیب شیشه های داغ شده و نمک های فی یک شیشه ی استین گلاس را به وجود می آوردند ولی امروزه با استفاده از شیشه های از قبل تولید شده با کیفیت بالا در رنگ های مختلف در ساخت استیند گلس استفاده می کنند.
در گذشته عموما از شیشه های استین گلاس در ساخت پنجره های اماکن مقدس خود مانند کلیساها و مساجد استفاده می کردند اما امروزه از این تکنیک در ساخت المان هایی نظیر گنبد استین گلاس، نورگیر استیند گلس، درب و پنجره استین گلاس، پارتیشن استین گلاس، دیوارپوش استیند گلس و المان های دکوراتیو نظیر آباژور، لوستر و مواردی از این قبیل بهره می گیرند که می توان همه این ها را نوعی هنر دست نامید.
برای مشاهده پروژه های استین گلاس مجموعه آرچی تاج می توانید روی این لینک کلیک کنید.
در این مطلب قصد داریم سه نمونه از اماکن مقدسی که با پنجره های استین گلاس معماری شده اند را به شما معرفی کنیم.
مسجد نصیر الملک یکی از مساجد معروف از نظر پنجره های بزرگی که دارد و شیشه های آن از شیشه های رنگی با تکنیک استین گلاس ساخته شده است، می باشد. این مسجد در کشور عزیزمان ایران و در استان فارس و شهر شیراز قرار دارد. این مسجد در تاریخ 1294 هجری قمری به معماری میرزا محمد حسن و محمد رضا شروع به ساخت شد و در سال 1305 هجری قمری به پایان رسید. این اثر در سال ۱۳۵۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
درباره این سایت